Fransızların Gaziantep’teki Soykırımı ve Fedai Mehmet’in Kahramanlığı Yeni İddialarla Gündemde

Fransız İşgali ve Gaziantep’teki Soykırım

4 Kasım 1919 tarihinde Fransız güçleri, işgal ettikleri Gaziantep’te tarihe tanıklık edecek benzeri görülmemiş bir soykırıma imza attı. Antep savunmasında yer alan Fedai Mehmet isimli cesur çocuğun kesilen ayağı, Fransızlar tarafından savaş ganimeti olarak Fransa’ya götürülmüş ve Louvre Müzesi’nde sergilendiği iddia edilmiştir.

Kurtuluş Savaşı Dönemindeki Direniş

Gaziantep Büyükşehir Belediyesi Gazikültür A.Ş. Genel Müdürü Prof. Dr. Halil İbrahim Yakar, Fransızların bölgedeki işgali sırasında yaşanan vahşeti aktardı. Kurtuluş Savaşı döneminde iki yıl süresince büyük bir direniş göstermiş ve Gaziantepliler, büyük bir zafer kazanırken, Fransızlar 25 Aralık 1921 tarihinde şehirden ayrıldıklarında binlerce Müslüman çocuğu da kaçırdı.

Fedai Mehmet’in durumu, Fransızların bu dönemdeki barbarlığını gözler önüne seriyor. Prof. Dr. Yakar, Gaziantep’teki olayların tarihimize kara bir leke olarak geçtiğini belirtti. Fedai Mehmet, o dönemdeki direnişin simgelerinden biri olarak anılmaktadır.

Fedai Mehmet’in Hikayesi

Yakar, Fedai Mehmet ve arkadaşı İsmail Say’ın, 1920 yılı Ağustos ayında mektup iletmek üzere görevlendirildiğini aktardı. Ancak düşündükleri gibi mektuplarını teslim edemezler, zira Fransızlara yakalanmışlardır. O dönemde Fransız karargahı mevcut olan Kolejtepe’de hapsedilen çocuklar, ağır işkencelere maruz kalır. Tüm bu eziyete rağmen kesinlikle casus olduklarına dair itirafta bulunmazlar.

Sonunda ertesi gün serbest bırakılırlar, fakat Fedai Mehmet yaralanmış halde çıktı. İsmail Say, kurşun yaralarıyla şehit düşerken, Fedai Mehmet hastaneye kaldırılır ve burada ayağı kesilir. Fransızlar, Türklerin elindeki üç esir karşılığında Fedai Mehmet’i bırakmışlardır. Hatta kesik ayağının bir parçasının Fransa’daki Louvre Müzesi’ne gönderildiği söylentileri mevcuttur.

Fedai Mehmet, yaşadığı olayı şu sözlerle ifade etmektedir: “O benim kesik ayağım ara sıra rüyama bile girer. Evet, işte şu ayağımın eşi olan o ayak, orada bilmem ne hastanesi varmış, oranın müzesindeymiş.”

Bu olay, hem Gaziantep’in direniş tarihindeki yerini hem de hiç unutulmayacak bir kahramanlık hikayesini simgeliyor.