Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir

    93 Yaşındaki Recep Yılmaz, 80 Yıldır Terzilik Yaparak Yıllara Meydan Okuyor

    Sivas’ın Yüceyurt Mahallesi’nde yaşayan 93 yaşındaki Recep Yılmaz, 80 yıldır terzilik yapıyor. Her sabah dükkanını açarak hem işine olan sevgisini hem de sağlığını koruduğunu belirten Yılmaz, “Evde oturursam hastalanıyorum,” diyor. Kentin en eski terzisi olan Yılmaz, mesleğini sürdürmeye kararlı.

    Sivas’ın Yüceyurt Mahallesi'nde yaşayan 93 yaşındaki Recep Yılmaz, 80 yıldır

    Sivas’ın En Gözde Terzisi: 80 Yıldır Mesleğine Bağlılık

    Sivas’ta, 13 yaşında terzilik kariyerine adım atan 93 yaşındaki Recep Yılmaz, yaşamı boyunca bu meslekle geçimini sağladı ve tam 80 yıldır bu alanda kesintisiz olarak hizmet veriyor. İlerlemiş yaşına rağmen her gün işinin başına geçen Yılmaz, “Dükkanımı açmadığımda hasta olurum” ifadeleriyle çalışmanın kendisi için ne kadar önemli olduğunu vurguluyor.

    Uzun Yıllara Rağmen Azimle Süren Terzilik

    Yüceyurt Mahallesi’nde yaşayan Yılmaz, genç yaşta başlayan terzilik serüveninde, işine gösterdiği özveri ve tutku ile mahallesinde ikonik bir figür haline geldi. Sabahın erken saatlerinde dükkânını açarak, yıllar boyunca edindiği tecrübeyle müşterilerine kaliteli hizmet sunmaya devam ediyor. Yılmaz, Sivas’ın en eski terzisi olma unvanını da bu özveriyle kazanmış durumda.

    Mesleğine Olan Bağlılığı ve Geçmişi

    Recep Yılmaz, terzi olma isteğini babasına açıkça belirttiğini aktararak, “1940 yılında ailem köyden buraya taşınınca, beni kasabada bir terziye gönderdiler” dedi. Kardeşinin ipek elbiseleri giymesi üzerine terzi olmaya karar verdim diyen Yılmaz, staj döneminde yanında çalıştığı ustalarını rahmetle anıyor. “Nüfus kalabalığı nedeniyle gece vakti bile dikiş yapıyordum,” diyen Yılmaz, Sivas’ta terzi olarak ayakta kalan sadece dört kişiden biri olduğunu belirtiyor.

    Çalışma Hayatının Önemi

    Yılmaz, her sabah dükkanına gelerek mesleğini sürdürmeye kararlı. Kızı tarafından dükkânına bırakıldığını ve orada yemek yediğini söyleyen Yılmaz, “Evimde karnımı doyurmam, dükkânımda rahatım,” ifadeleriyle dükkanına olan bağlılığını vurguladı. Arkadaşlarıyla çay sohbetleri gerçekleştiren Yılmaz, “Bu mesleği yapmadığımda hastalanıyorum. Evimden ziyade burası benim için bir yuva haline geldi,” şeklinde konuştu. Çocuklarını okutmak için çabaladığını ancak mal mülkünün olmadığını, sadece ailesine bir ev bıraktığını ekledi.