Emre Özdemir: “İyilik Mesafe Tanımaz” diyerek Afrika’daki Yetimlerin Yanında Olmaya Devam Ediyor

UKABDER’in Uluslararası İnsani Yardım Çalışmaları Devam Ediyor

Kardeşlik Seferberliği Uluslararası İnsani Yardım Derneği (UKABDER), faaliyetlerini yalnızca Türkiye ile sınırlı tutmuyor; Ortadoğu ve Afrika’da da kapsamlı projeler yürütüyor. Derneğin tanınmış gönüllülerinden olan ve “Afrika Abisi” olarak bilinen Emre Özdemir, yardımlaşmanın sınır tanımadığını belirtiyor.

Kalıcı Projelerle İyi Yaşamlar inşa Ediliyor

UKABDER, sadece geçici yardımlar değil, aynı zamanda sürdürülebilir projelerle insan hayatlarını iyileştirmeyi amaçlıyor. Eğitim kurumları, sağlık tesisleri, ibadethaneler ile su altyapısı gibi projeler, derneğin uzun vadeli hedefleri arasında yer almakta. Hem Ortadoğu hem de Afrika’da, gerçekleştirdiği gönüllü çalışmalarıyla pek çok insanın yaşamına dokunan Emre Özdemir, UKABDER’in misyonunu hayata geçirme çabalarına aktif bir biçimde katkıda bulunuyor. Yardım çalışmalarında sadece maddi destek değil, aynı zamanda insanlara moral vermenin de büyük bir önem taşıdığını ifade eden Özdemir, sıcak bir dokunuşun bile ne kadar değerlidir olduğunu dile getiriyor.

Afrika’ya Ve Gazze’ye Yapılan Ziyaretler

Uzun yıllar boyunca Afrika’ya giderek, burada yaşayan insanların ihtiyaçlarını yerinde tespit eden Özdemir, Çad’ın başkenti N’Djamena’da bulunan Darül Ferah Erkek Yetimhanesi gibi projelere destek verdi. Ramazan aylarında Gazze’de binlerce insana sıcak yemek ulaştıran UKABDER ekibinin bir parçası olan Özdemir, ayrıca Mısır’ın İskenderiye şehrinde, Gazze’den kaçan şehit ailelerine ziyaretlerde bulundu.

Bir Yetimhanedeki Sevgi Hikayesi: Zeineb

Emre Özdemir, gönüllü çalışmaları sırasında unutamadığı bir anısını paylaştı: “Bir yetimhanede, kötü koşullar altında yemek dağıtarak yardım ediyorduk. Kız ve erkek çocukları farklı alanlarda bulunuyordu. Kızlar bölümüne geçtiğimde, yerde oturan bir kız çocuğu, kucağında 1 yaşındaki kardeşiyle bana rastladı. O an onların abla-kardeş olduğunu öğrendim. Zeineb adındaki kız önce çekingen davransa da, zamanla aramızda bir bağ gelişti. Onun yanında kalmaya çalıştım; benimle geçirdiği her an gülümsemeye başladı. Zamanla Zeineb, beni abisi olarak kabul etti. Her gidişimde beni kardeşiyle birlikte karşıladı. Duyduğum mutluluk, benim için asıl motivasyon kaynağı oldu.”

Emre Özdemir, nihai amacın insanların güvenli ve umut dolu bir yaşam kurması olduğunu vurguluyor ve iyiliğin mesafe tanımadığını bir kez daha hatırlatıyor.