Pamuk Üretiminin Stratejik Önemi ve İklim Değişikliği Tehditleri – Fevzi Çondur Açıklama Yaptı

7 Ekim Dünya Pamuk Günü Kutlaması ve Pamuk Üretiminin Önemi

Aydın Ticaret Borsası (ATB) ve Ulusal Pamuk Konseyi (UPK) Yönetim Kurulu Başkanı Fevzi Çondur, 7 Ekim Dünya Pamuk Günü dolayısıyla pamuğun Türkiye tarımı ve sanayisi üzerindeki kritik rolüne dikkat çekti.

Çondur, pamuk üretiminin sadece çiftçilerle sınırlı olmadığını, tarım, sanayi ve ihracat alanlarını kapsayan geniş bir etkileşim ağına sahip olduğunu belirtti. “Pamuk, yalnızca bir tarım ürünü değil, aynı zamanda tekstil ve hazır giyim sektöründe yer alan geniş bir değer zincirinin temel maddesidir. Ulusal Pamuk Konseyi, tüm sektör paydaşları ile iş birliği yaparak çözümler geliştirmeye devam edecektir.” şeklinde konuştu. Dünyanın en fazla pamuk üreten ülkeleri arasında Çin, Hindistan, Brezilya, ABD, Pakistan ve Avustralya’nın bulunduğunu ifade eden Çondur, Türkiye’nin dünya sıralamasında 7. sırada yeraldığını belirtti.

Pamuk Ekim Alanları ve Üretim Verileri

Uluslararası Pamuk Danışma Komitesi (ICAC) verilerine dayanarak pamuk ekim alanları ve üretim hakkında bilgiler paylaşan Çondur, “2024-2025 sezonu itibarıyla dünya genelinde 30 milyon 692 bin hektar alanda 25 milyon 287 bin ton pamuk üretimi gerçekleştirilmesi bekleniyor. Ülkemiz pamuk ekim alanındaki 465 bin hektar ile 12. sırada, üretim bakımından ise 840 bin ton ile 7. sırada yer alıyor. Pamuk ithalatında ise 1 milyon ton ile 4. sırada bulunmaktayız.” açıklamasında bulundu. 2025-2026 sezonuna ilişkin tahminlerde ise dünya genelinde 30 milyon 418 bin hektar ekim alanında 25 milyon 438 bin ton pamuk üretilmesinin öngörüldüğünü dile getirdi. Türkiye’nin pamuk ekim alanının 430 bin hektara gerileyeceği ve üretimin de 780 bin tona düşmesinin beklendiğini kaydetti.

İklim Değişikliği ve Pamuk Üretimi Üzerindeki Etkileri

İklim değişikliğinin tarım üzerindeki olumsuz etkilerini vurgulayan Çondur, son yıllarda artan kuraklık nedeniyle pamuk üreticilerinin büyük verim kayıplarıyla karşı karşıya kaldığını belirtti. Türkiye’deki birçok pamuk üretim bölgesinde yağış düzenlerinin değiştiğini, yer altı su seviyelerinin düştüğünü ve sulama olanaklarının giderek azaldığını ifade etti. “İklim değişikliği ve sınırlı su kaynakları, pamuk üretimi için en büyük tehditlerden biridir. Su yetersizliği, üretim planlamasını zorlaştırmaktadır. Sulama maliyetlerinin artması ve suya ulaşımın güçleşmesi, üreticilerin pamuk yetiştirme isteğini azaltmaktadır.” dedi.

Çondur, “Pamuk üretimi iklim değişikliğinden en çok etkilenen alanlardan birisidir. Bu konularda basınçlı sulama yöntemlerinin yaygınlaştırılması, yeni sulama projelerinin hayata geçirilmesi ve su yönetimi konusunda ortak bir çaba gösterilmelidir.” şeklinde konuştu. Ayrıca, iklim değişikliği ile uyumlu, suyu daha verimli kullanan pamuk türlerinin geliştirilmesi ve bu çevrelerin üreticilerle buluşturulması gerektiğini belirtti.

Girdi Maliyetleri ve Planlı Üretim Stratejileri

İklim değişikliği ile birlikte girdi maliyetlerindeki artışın da pamuk üreticileri için ciddi bir sorun olduğuna dikkat çeken Çondur, “Girdi maliyetleri, üreticilerin sürdürülebilirliğini tehdit etmekte. Desteklerin günümüz koşullarına uygun hale getirilmesi ve ödeme takvimlerinin sağlanması büyük önem taşımakta.” dedi. Çiftçilerin üretimden vazgeçme riskinin arttığına da dikkat çeken Çondur, uygun faiz oranlarıyla finansmana erişimin sağlanması gerektiğini vurguladı.

Pamuğa Sahip Çıkmak Zorundayız

Türkiye’nin yıllık pamuk ihtiyacının yaklaşık 1,6 milyon ton olduğunu bildiren Çondur, tekstil ve hazır giyim sektörlerinin pamuk ihtiyacını karşılama noktasında şu an eksik kaldığımızı ifade etti. “Son dönemlerde maliyet artışları nedeniyle sanayicilerin, düşük iş gücü ve enerji maliyetlerine sahip ülkelere yöneldiği görülmektedir. Pamuk üretiminde karşılanamayan ihtiyaç nedeniyle ithalat artış göstermektedir.” açıklamasında bulundu.

Pamuk, geleceğimiz için önemli bir ürün olması hasebiyle daha fazla üretim ve istihdam bağlamında teşvik edilmesi gerektiğini ifade eden Çondur, “Pamuk üretimi ülkemiz için stratejik bir konudur. Üreticilerin ve sanayicilerin sürdürülebilirliğini sağlamak için sağlam bir tarım politikası oluşturulmalıdır.” dedi.